ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ:

«Οι Ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού» και το Νεφέλωμα του Καρκίνου, επί πλέον, το ξέπεσμα... του πάπα!

    Κατά τον απόστολο Παύλο αυτά που συμβαίνουν στον αόρατο πνευματικό κόσμο στον οποίο ζουν οι ψυχές μας, «τοις ποιήμασι νοούμενα καθοράται», δηλαδή κατανοούνται διά των ορατών δημιουργημάτων. Και αυτό συμβαίνει από την αρχή της Δημιουργίας, από κτίσεως κόσμου. Και διά των δημιουργημάτων δηλώνεται η δύναμη του Θεού και η αγιότητα, ώστε και όσοι δεν γνωρίζουν τις άγιες Γραφές να είναι αναπολόγητοι. (βλ. Ρωμ. 1:20). Επειδή λοιπόν δεν έγινε στην τύχη η Δημιουργία, και επειδή ο Θεός παρακολουθεί την προαίρεσή μας και μας διορθώνει όταν χρειάζεται, πρέπει να παρατηρούμε τα «σημεία των καιρών».

      Και: «Όποιος αγαπά την Αλήθεια πρέπει όχι μόνο να λαμβάνει υπ’ όψιν του τα σημεία των καιρών, αλλά επίσης να ακολουθεί τις παρατηρήσεις αυτές, μέχρι τη λογική τους ερμηνεία», συμπληρώνει ο Ρώσος αρχιεπίσκοπος Θεοφάνης του Πολτάβα. (Archbishop Theophanes, «Selected Letters») Και ένας πολύ χαρακτηριστικός καιρός για την ζωή της ανθρωπότητας είναι ο καιρός του Σχίσματος Ανατολικής και Δυτικής Εκκλησίας το 1054 μ.Χ.

      Είδηση (RT - 17 Μαρ. 2018 21:36):

       Έξω από αυτόν τον κόσμο: η NASA καταγράφει εκπληκτικό στιγμιότυπο του πολύχρωμου Νεφελώματος του Καρκίνου.

        Η NASA έχει κυκλοφορήσει μια εντυπωσιακή εικόνα του μαγευτικού Νεφελώματος του Καρκίνου στον αστερισμό του Ταύρου. Η εικόνα είναι η σύνθεση μιας σειράς εικόνων καταγραμμένης από τους ακτίνων-x, οπτικούς και υπέρυθρους δορυφόρους του οργανισμού. Καταγράφηκε για πρώτη φορά από τους αστρονόμους το 1054 μ.Χ. Το Νεφέλωμα του Καρκίνου σχηματίστηκε όταν ένας αστέρας εξάντλησε τα εφόδιά του σε  πυρηνικό καύσιμο και κατέρρευσε. Τώρα, τροφοδοτείται από ένα γρήγορα περιστρεφόμενο αστέρα νετρονίων, γνωστό ως pulsar. Η εικόνα της NASA δείχνει κύματα ύλης που προέρχονται τόσο από τον βόρειο όσο και από τον νότιο πόλο του pulsar, το οποίο έχει σχήμα φωσφορίζοντος καπέλου μάγου!

άνω οπτική εικόνα από το Hubble © NASA

         Η NASA λέει ότι αυτό το φαινόμενο προκαλείται από την ταχεία περιστροφή του pulsar και από ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο που δημιουργεί πίδακες ύλης και αντιύλης. Τα διαφορετικά χρώματα στην εικόνα αντιπροσωπεύουν τις φωτογραφίες που καταγράφηκαν από διαφορετικούς δορυφόρους της NASA καθ' όλη τη διάρκεια των ετών. Τα μπλε και λευκά χρώματα αντιπροσωπεύουν εικόνες που λαμβάνονται από το τηλεσκόπιο Chandra, ενώ το μωβ χρώμα προέρχεται από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble και το ροζ χρώμα προέρχεται από το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer.

    Το Παρατηρητήριο Chandra, το οποίο θα γιορτάσει την 20ή επέτειο από την εκτόξευσή του τον επόμενο χρόνο, είναι ένας δορυφόρος ακτίνων Χ. Ενώ το Hubble είναι ένας οπτικός δορυφόρος, ο οποίος παίρνει απλές εικόνες αντικειμένων σε όλο τον Κόσμο, ο Chandra συλλαμβάνει αέρια και άλλα υλικά με τόσο μικρό μήκος κύματος που τείνουν να περάσουν μέσα από το πλείστον της ύλης. Εν τω μεταξύ, ένα υπέρυθρο τηλεσκόπιο, όπως το Spitzer, εντοπίζει ουράνια σώματα με σάρωση για σημάδια ακτινοβολίας.  

άνω ο αστέρας νετρονίων (pulsar) σε καταγραφή από το Chandra Telescope © NASA

      Υπενθύμιση:

      Να θυμηθούμε ότι: Οι άνθρωποι έχοντας ψυχή και σώμα ζούμε σε δύο κόσμους συγχρόνως. Αυτόν της ψυχής που είναι και λέγεται πνευματικός επειδή αυτή είναι πνεύμα λογικό και αθάνατο όπως οι άγγελοι, και αυτόν του σώματος που είναι υλικός και ονομάζεται άλλοτε και αισθητός ή ορατός γιατί γίνεται αντιληπτός με τις σωματικές αισθήσεις (άμεσα ή έμμεσα δι' οργάνων).

      Όπως λέει για τη δημιουργία του ανθρώπου ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός:

«...Επρόκειτο ο Θεός από ορατή και αόρατη (πνευματική) κτίση να πλάσσει τον άνθρωπο... καθώς λέει ο θεηγόρος Γρηγόριος (ο Θεολόγος) σαν ένα σύνδεσμο της ορατής και αόρατης φύσης». Και έτσι «ο άνθρωπος αισθητός συγχρόνως και νοητός (πνευματικός) έχει δημιουργηθεί». (Έκδοσις ακριβής... από το 25ον και 26ον).

     Ο πνευματικός κόσμος επειδή δεν είναι ορατός με τις σωματικές αισθήσεις αλλά μέσω του νοερού της ψυχής γι' αυτό ονομάζεται και αόρατος ή νοητός. Τα ορατά όμως εξεταζόμενα με τον νου, μας ανεβάζουν στα πνευματικά και στον ίδιο τον Δημιουργό. Ενώ αντίστροφα, και τα πνευματικά, που εκφράζουν την ορθή περί Θεού και Εκκλησίας γνώση, επεξηγούν τα γήινα, όπως συμβαίνει με την Αποκάλυψη του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου.

    «Ο τον φαινόμενον (υλικό) κόσμον νοών, θεωρεί τον νοούμενον (πνευματικό)», λέει και ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής. Και παρατηρεί την πλοκή των δύο κόσμων: ...«Και νοεί, εν μεν τω νοητώ τον αισθητόν (ή υλικό), ...εν δε τω αισθητώ τον νοητόν (ή πνευματικό)». (Προς Θαλάσσιον ερ. 47η).

     Ο υλικός κόσμος μπορεί να θεωρηθεί επομένως ένα ανοικτό βιβλίο στο οποίο μπορούν οι άνθρωποι να δουν να εικονίζονται, κατά τη δύναμή τους και την ανάγκη τους, πνευματικές αλήθειες και γεγονότα. Οι παραβολές του Χριστού αποτελούν (αρχικά) μια τέτοια απλούστατη αλλά και σοφή μέθοδο πνευματικής παιδείας. Τι πνευματικό μήνυμα εικονίζεται, λοιπόν, στο Νεφέλωμα του Καρκίνου με βάση την πιο πάνω είδηση;

  

 

         Η προσέγγισή μας στο μήνυμα:

       Σε πρώτη προσέγγιση, με γυμνό οφθαλμό, ο ουρανός και τα υποσυστήματά του (ήλιος, άστρα, πλανήτες, νεφελώματα, αστερισμοί, ο γαλαξίας μας κλπ) με τη μεγαλειώδη και σοφή διάταξή τους και τις κινήσεις τους, αποτυπώνουν πάνω τους το μεγαλείο, τη σοφία και τη δύναμη του υπέρ την φύση Αιτίου της ύπαρξής τους. «Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, ποίησιν (δημιουργία) δε χειρών αυτού αναγγέλλει το στερέωμα» λέει και ο ψαλμωδός (ψαλμ. 18:2). Αν τώρα «βάλλουμε τα γυαλιά μας», δηλ. κοιτάξομε μέσα από τηλεσκόπια, φασματογράφους και άλλες συσκευές που ενισχύουν την όρασή μας, θα δούμε πολύ περισσότερες λεπτομέρειες του Σύμπαντος που μας περιβάλλει. Μια περιοχή του ουρανού, το Νεφέλωμα του Καρκίνου, μας δίνει επί πλέον πληροφορίες, τις οποίες εξετάζομε για το ιδιαίτερο πνευματικό μήνυμα που μας φέρνουν.

        «Έξω από αυτόν τον κόσμο»: Πράγματι, το μήνυμα αφορά τις ψυχές, που ζουν στον πνευματικό και όχι τον φθαρτό υλικό κόσμο. Το ότι το παρατηρούμε στον ουρανό σημαίνει ότι βλέπομε εικόνες από τα πνευματικά γεγονότα που γίνονται πρώτα, όπως όταν αποφασίζομε κάτι με τον νου πριν το πράξουμε (με τα άλλα μέλη μας) στη γη.

          Νεφέλωμα του Καρκίνου: Οι αστέρες του ουρανού είναι ήλιοι πολύ απομακρυσμένοι από εμάς. «Ήλιος της δικαιοσύνης» είναι ο Χριστός, ενώ ο ίδιος στην Αποκάλυψη λέει στον Ιωάννη, τον αγαπημένο μαθητή Του και συγγραφέα της, ότι «οι επτά αστέρες» που κρατά στο χέρι Του, είναι «άγγελοι, δηλ. επίσκοποι, των επτά εκκλησιών» (Αποκ. 1:20).  

         Ιδιαίτερη σημασία, στο Νεφέλωμα του Καρκίνου, έχει ένας αστέρας, ο οποίος «εξάντλησε τα εφόδιά του σε  πυρηνικό καύσιμο και κατέρρευσε». Τέτοια φαινόμενα συμβαίνουν πολλά στον ουρανό, αλλά αυτό συνέβη στο συγκεκριμένο Νεφέλωμα και «καταγράφηκε για πρώτη φορά από τους αστρονόμους το 1054 μ.Χ.» και σ' αυτόν τον αστέρα οφείλεται η μορφή που πήρε σαν καβούρι (καρκίνος). Επομένως έχομε στο νεφέλωμα αυτό εικονιζόμενο ένα αστέρα-επίσκοπο που κατέρρευσε πνευματικά όπως έγινε φανερό στον χρόνο αυτό (1054), δηλ. τον πάπα του Βατικανού διότι τότε έγινε το μεγάλο Σχίσμα και οι Δυτικοί αποξενώθηκαν από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Τότε η χάρη του Θεού που είναι και «πυρηνικό» καύσιμο, γιατί έρχεται μέσα στον πυρήνα της ύπαρξής μας, που είναι η ψυχή (και όπως δήλωσε ο Κύριος μας όλη η Βασιλεία Του χωράει εντός της), "καταναλώθηκε"! Δηλ. σταμάτησε να τροφοδοτεί τον αποστάτη και αλαζόνα επίσκοπο, που ακόμα και σήμερα θεωρεί ότι είναι αντιπρόσωπος του Θεού στη Γη! Ούτε καν πατριάρχης της Δύσης δεν θέλει ο πάπας της Ρώμης να ονομάζεται, όπως λέει σε ομιλία του ο π. Γεώργιος Μεταλληνός..!

           Οι αστέρες, όταν καταρρεύσουν, καταλήγουν σε αστέρες ουδετερονίων. Και οι επίσκοποι αν (ό μη γένοιτο) χάσουν τη χάρη του Θεού, που τους τροφοδοτεί εσωτερικά, ξεπέφτουν από τις αρετές που τους συνδέουν με τον Θεό, σε μια ανωφελή, εξωτερική μόνο κοσμική έκφραση της αγάπης, της αλήθειας, της ειρήνης κλπ. Αυτή η κατάσταση στους σχισματικούς και αιρετικούς είναι χειρότερη από την χλιαρότητα των Ορθοδόξων στις αρετές, η οποία επίσημα καταδικάζεται από τον Κύριο στο πρόσωπο του επισκόπου της Λαοδικείας, στην Αποκάλυψη: «έτσι επειδή είσαι χλιαρός, και ούτε ζεστός είσαι ούτε ψυχρός, μέλλω να σε αποβάλλω σαν εμμετό από το στόμα Μου». (Αποκ. 3:16).

         Στο Νεφέλωμα του Καρκίνου, τώρα που παρατηρούμε το φαινόμενο, έχομε ένα αστέρα ουδετερονίων (νετρονίων), ενώ στο πνευματικό στερέωμα τον πάπα της Ρώμης που έχει εκκοσμικευθεί πλήρως και πρωτοστατεί στις πανθρησκευτικές συναθροίσεις που εκπέμπουν ψυχρά, ουδέτερα ή και προσβλητικά για την Χριστιανική πίστη μηνύματα.

         Ο πάπας, όπως η εικόνα του, ο αστήρ νετρονίων, ουδετεροποιημένος πλέον μέσα στην Πανθρησκεία, δεν μπορεί να κηρύξει, όπως πρέπει σε επίσκοπο, τον Χριστό ως μόνο αληθή Θεό, αλλά εκπέμπει ύλη. Δηλ. εκπέμπει μηνύματα αγάπης, ειρήνης κλπ μόνο για τη γη, ανωφελή πλήρως, γιατί δεν συνδέονται με την «πυρηνική» ενέργεια της χάρης του Θεού. Ματαιοπονεί, συμπαρασύροντας στην μάταιη προσπάθειά του και όποιον τον ακολουθεί, διότι «χωρίς Εμένα δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα» (Ιω. 15:5) είπε ο Κύριος. Δεν δρα πλέον φωτιστικά σαν αστέρας επίσκοπος του Χριστού, αλλά μάλλον σαν ταχυδακτυλουργός ή μάγος που προσπαθεί να εμφανίζει τα αδύνατα ως δυνατά.

        Ολόκληρο το Νεφέλωμα του Καρκίνου, γράφεται, οφείλει τον παρατηρούμενο σχηματισμό του στον τωρινό αστέρα νετρονίων ή pulsar, αποτυπώνοντας έτσι μια εικόνα των παπικών, που αιώνες τώρα, ακολουθώντας τον πάπα βαδίζουν λοξά σαν καβούρια, αρχικά λοξοδρομώντας με το Σχίσμα του 1054 και περισσότερο εκτρεπόμενοι ύστερα, από πλήθος αιρετικών δοξασιών.

          Υπάρχουν πολλές ακόμα πνευματικές απεικονίσεις... (συνεχίζομε)

        Tο νεφέλωμα του Καρκίνου διαφέρει από τον ομώνυμο αστερισμό, και ανήκει (όπως γράφεται στην είδηση και βλέπετε σε παρατιθέμενο video) στον αστερισμό του Ταύρου. Ο αστερισμός αυτός περιέχεται στον γνωστό από την αρχαιότητα Ζωδιακό κύκλο: Κριός, Ταύρος, Δίδυμοι, Καρκίνος, Λέων, Παρθένος, Ζυγός, Σκορπιός, Τοξότης, Αιγόκερως, Υδροχόος, Ιχθύες. Δεν έχει καμμία σχέση με τις ανόητες προλήψεις των μάγων και αστρολόγων, αλλά βοηθάει να αντιλαμβανόμαστε με απλή παρατήρηση του ουρανού σε ποια χρονική περίοδο του ετήσιου κύκλου βρισκόμαστε.

           Ο αστερισμός του Ταύρου μας θυμίζει το πολύ χρήσιμο στις γεωργικές εργασίες ομώνυμο ζώο, που σήμερα μιμούνται και υποκαθιστούν γεωργικά μηχανήματα. Όπως ο ταύρος οργώνει τη γη, έτσι και ο καλός γεωργός του πνεύματος (ψυχής) οργώνει τις άγιες Γραφές για να φωτισθεί απ' αυτές ή να φωτίσει και άλλους. Και ποιος είναι καλύτερος από τον μακάριο Ευαγγελιστή Λουκά, που όργωσε τα ιερά βιβλία της Παλιάς Διαθήκης για να αποδείξει ότι ο καταγόμενος από τη βασιλική γενιά του Δαβίδ αναμενόμενος Μεσσίας είναι ο Ιησούς, και μετά να μας δώσει, σαν σε άλλο κήπο, τη διδασκαλία, τα πάθη και την Ανάστασή Του στο ιερό του Ευαγγέλιο; Γι' αυτό ο ευαγγελιστής Λουκάς παριστάνεται συμβολικά με ταύρο. Αλλά ο Λουκάς ήταν μαθητής του αποστόλου Παύλου, ο οποίος βεβαιωμένα πήγε στη Ρώμη, δίδαξε και μαρτύρησε εκεί κατά πρόνοια και εντολή του Χριστού: «...παραστάς σ' αυτόν (τον Παύλο) ο Κύριος είπε· έχε θάρρος Παύλε, διότι όπως φανέρωσες τα σχετικά με Εμένα στην Ιερουσαλήμ, έτσι πρέπει να δώσεις μαρτυρία και στη Ρώμη». (Πράξ. 23:11).

         Επομένως η Εκκλησία της Ρώμης οφείλει πολλά στον Παύλο, ενώ αντίθετα για τον άλλο κορυφαίο απόστολο τον Πέτρο, δεν αναγράφεται κάτι σαφές, ούτε αν πήγε, ούτε τι έκανε εκεί. Έτσι ο Ταύρος σαν σύμβολο του ευαγγελιστού Λουκά, μας θυμίζει ότι ο Παύλος είναι ο κατεξοχήν διδάσκαλος της Εκκλησίας της Ρώμης και αυτό εικονίζεται στο ότι το μελετώμενο νεφέλωμα υπάγεται στον Ταύρο! Αν ήταν ο Πέτρος αντί του Παύλου, τότε το νεφέλωμα έπρεπε να ανήκει στον αστερισμό του Λέοντος, που είναι το σύμβολο του ευαγγελιστού Μάρκου*, μαθητού του αποστόλου Πέτρου!

         Αυτά τα, θετικά πάντως, μηνύματα ισχύουν πριν την πνευματική "ουδετεροποίηση" του πάπα της Ρώμης. Διότι από το 1054, με το Σχίσμα, ο πάπας εκκοσμικεύεται φανερά, και αυτό το βλέπουν τυπωμένο στον ουρανό απ' άκρη σ' άκρη της Γης οι παρατηρητές του ουρανού.           

          Μετά το Σχίσμα τα συμβολιζόμενα πνευματικά γεγονότα αποκτούν αρνητικό περιεχόμενο, οπότε και οι απεικονίσεις τους στον ουρανό δείχνουν αυτή τη διαφορά. Ο πρώην φωτεινός επίσκοπος που τώρα αντί φως στέλνει υλοστρεφή μηνύματα και παρίσταται πλέον με τον αστέρα ουδετερονίων (όπως είπαμε), βλέπει τη διδασκαλία του Χριστιανισμού σαν μια ευκαιρία πλουτισμού. Δηλ. τον ταύρο τον μετατρέπει σε σύμβολο υλικού αντί πνευματικού κέρδους με την έννοια που αυτός παρίσταται έξω από το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης ή όπως οι Εβραίοι έφτιαξαν ένα χρυσό μόσχο να προσκυνούν, όταν ο Μωυσής άργησε να κατέβει από το Σινά από όπου πήρε τις 10 εντολές.

         Οι 30 περιστροφές το δευτερόλεπτο του αστέρα νετρονίων γύρω από τον εαυτό του θυμίζουν (τώρα που γίνεται η απομακρυσμένη παρατήρηση, και κατά την Κβαντική θεωρία έχουν άμεση σχέση με αυτήν) τα 30 αργύρια του Ιούδα, με τα οποία τώρα το κοσμικότερο κομμάτι του Βατικανού, δηλ. το  ασχολούμενο με το χρήμα, προσπαθεί να συνυπάρξει με το (ψευδο)πνευματικότερο, δηλ. τον πάπα και τους ανθρώπους του σαν, καρκινοβατούσα πάντως, "εκκλησία".

          Διευκρινήσεις:

- Δεν είναι αντι-παπικός ο κύριος στόχος μας, αλλά να μιλήσομε για τα πνευματικά μηνύματα της Δημιουργίας με αφορμή και παράδειγμα τις πρόσφατες αστρονομικές παρατηρήσεις που, όμως, φανερώνουν το ξέπεσμα του παπισμού.

- Στη γη υπάρχουν ζώα τα οποία αναφέρονται σαν παραδείγματα διαφορετικής συμπεριφοράς στις παραβολές από τον Κύριο, πχ πρόβατα και ερίφια και ανάλογα από τους προφήτες όπως τον Ησαΐα, για τον οποίο ο Μέγας Βασίλειος λέει: «Και σε άλλο σημείο πάλι αυτός ο προφήτης, των αλλογενών εθνών προβλέπων την κοινωνία που επρόκειτο να γίνει εν Χριστώ, έτσι λέει: Τότε θα βοσκηθούν μαζί ο λύκος με το αρνί και η πάρδαλη θα αναπαυθεί μαζί με έριφο· και μοσχάρι και λέων και ταύρος μαζί θα βοσκηθούν». (Ομιλία xli, Ησ. 11:6)

          Τα ζώδια είναι ζώα του ουρανού και όλα ανήκουν στον Χριστό, αν εξετασθούν πνευματικά. Συνεπώς μέσα στην Εκκλησία του Χριστού αναπαύονται ειρηνικά όσοι, σαν χαρακτήρες, είναι ως ο Λέων, ο Ταύρος και τα λοιπά ζώδια και θέτουν τις ικανότητές τους στην υπηρεσία του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού. Όλοι οι Απόστολοι προσφέρουν στην Εκκλησία του Χριστού, αλλά στις κατά τόπους Εκκλησίες όχι όλοι εξ ίσου. (Βλ. Α Κορ. 4:15).                    

          Συμπερασματικά:

        Η Δημιουργία είναι ένα ανοικτό βιβλίο που σε κάθε σελίδα ή κομμάτι της περιέχει σπουδαία γεγονότα με πνευματική σημασία. Ανάλογα με τον τομέα ενασχόλησής του, ο άνθρωπος λαμβάνει μηνύματα τα οποία, όταν είναι καλοπροαίρετος, τον ανεβάζουν πνευματικά στην αναγνώριση της σοφίας και πρόνοιας του Δημιουργού όχι μόνο γενικά αλλά και εξειδικευμένα, όπως είδαμε εξετάζοντας τις πρόσφατες αστρονομικές παρατηρήσεις.

         Αυτό που είναι σημαντικό να καταλάβομε είναι ότι η δημιουργία έγινε για να μας διδάξει με τον τρόπο της όχι μόνο τις δυνάμεις της Φυσικής ή την εκμετάλλευση των υλικών πόρων για να αναπαύεται το σώμα μας αλλά, το κυριότερο, να μας υπενθυμίσει μέσα από τα ορατά τα αόρατα και μέσα από τις επιστημονικές παρατηρήσεις τα πνευματικά που αυτές εικονίζουν.

          Να σημειώσουμε ότι όταν γίνεται πρωτοποριακή έρευνα δυσνόητη στους πολλούς των ανθρώπων, είτε σε μικροσωματίδια (στον μικρόκοσμο) είτε στους μακρινούς αστέρες του ουρανού (στον μακρόκοσμο), τότε με τις ανακαλύψεις που γίνονται, αποκαλύπτεται καθαρότερα ότι η δημιουργία μας διδάσκει λαμβάνοντας υπ' όψιν τις πνευματικές μας ανάγκες. Οι ερευνητές για να περιγράψουν ένα μέρος από τα φαινόμενα αυτά (στο υλικό πεδίο) εισήγαγαν τη θεωρία των κβάντων. Μέσα στα όρια εφαρμογής της, η θεωρία των κβάντων βρίσκει ότι ο παρατηρητής σε ένα πείραμα είναι καθοριστικός παράγων για να υπάρχει συγκεκριμένο αποτέλεσμα!

       Αυτό που ενδιαφέρει να ξέρομε εμείς, είναι ότι αν και η Δημιουργία είναι έργο του Θεού και εκφράζει τη βούλησή του, μετά τη δημιουργία του ανθρώπου επεμβαίνει κι ο άνθρωπος σ' αυτήν με τη δική του βούληση, διότι έτσι προνόησε να γίνεται ο ίδιος ο Θεός. Η θεωρία των κβάντων εκφράζει στον αισθητό κόσμο, με τον τρόπο της, μια μαθηματική προσέγγιση με φιλοσοφικές επεκτάσεις της έντονης επίδρασης της ανθρώπινης βούλησης πάνω στη δημιουργία του Θεού.

       Εφόσον υπάρχει ανθρώπινη επίδραση καταργείται η έννοια του απόλυτου προορισμού ή πεπρωμένου ή κισμέτ. Επί πλέον όταν υπάρχει συνεργασία Θεού και ανθρώπου μέσα στην Δημιουργία και «κάτι δεν πάει καλά», την ευθύνη δεν μπορεί να έχει ο πάνσοφος Δημιουργός, αλλά το γένος του Αδάμ που αποστάτησε από Αυτόν. Το χειρότερο είναι ότι το ανθρώπινο γένος δεν έδωσε την πρέπουσα σημασία στην έλευση του ίδιου του Δημιουργού στο πρόσωπο του Υιού Του και νέου Αδάμ, του Κ. Ιησού Χριστού, του μόνου ικανού ως Θεού, να μας ανορθώνει όταν χάνομε τα τάλαντα της ψυχής μας.

           Η Κβαντομηχανική και οι άλλες επιστήμες δίνουν σπουδαίες εφαρμογές στο υλικό πεδίο, σκιές όμως των επουρανίων που είναι αιώνια, ωφελώντας μόνο το σώμα. Αλλά οι Χριστιανοί ασκητές μαθητεύοντας στην επιστήμη της ψυχής, χωρίς ανάγκη ανώτερων μαθηματικών, γνωρίζουν περισσότερα για το πώς η βουλή του Θεού πρέπει να συνδυασθεί με την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου για να δημιουργηθεί για την ατέρμονη ευτυχία τους ο νέος θαυμαστός ουράνιος και αιώνιος κόσμος, η Βασιλεία των Ουρανών!

          Το κείμενο σε εκτυπώσιμη μορφή  (https://www.imdleo.gr/diaf/2018/1054star.pdf)

Λεόντιος Μοναχός Διονυσιάτης

11-24/3/2018, Παναγίας του Ακαθίστου

+ (συμπλήρωση)15-28/3/2018

 

*  Να ληφθεί υπ'όψιν ότι και ο ίδιος ο Μάρκος όταν ήταν στη Ρώμη αναγράφεται ότι ήταν υπό τις εντολές του Παύλου! Σχετικά λέει ο κ. Τρεμπέλας στην έρμηνευμένη από αυτόν Καινή Διαθήκη: «Σύμφωνα με την διήγησιν των Πράξεων των Αποστόλων, ο Μάρκος παρακολουθεί τους αποστόλους Βαρνάβαν και Παύλον κατά την πρώτην αποστολικήν περιοδείαν, κατά την οποίαν εκήρυξαν το Ευαγγέλιον εις την Κύπρον. Όταν όμως οι δύο Απόστολοι διεπεραιώθησαν εις την Μικράν Ασίαν δια να συνεχίσουν το αποστολικόν των έργον, ο Μάρκος δεν τους παρηκολούθησεν. Ένεκα τούτου ο Παύλος, παρά την επιμονήν του Βαρνάβα, ηρνήθη να πάρη και πάλιν μαζί του τον Μάρκον εις την δευτέραν αποστολικήν περιοδείαν. Κατόπιν όμως ο απόστολος Παύλος προσέλαβε πάλιν τον Μάρκον, ο οποίος και ευρίσκετο μαζί με τον Παύλον κατά την πρώτην φυλάκισιν αυτού εις την Ρώμην (Φιλήμ.24). Ως εκ τούτου ο Παύλος συνιστά τον Μάρκον προς τους Κολασσαείς (δ΄10). Κατά δε την δευτέρα φυλάκισιν του ο Παύλος εζήτησε να μεταβή και πάλιν ο Μάρκος πλησίον του, διότι, όπως έγραφεν ο Απόστολος, ήτο «εύχρηστος εις διακονίαν» (Β΄ Τιμοθ.δ΄11) Φαίνεται δε ότι πράγματι ο Μάρκος ήλθε τότε εις την Ρώμην».

      Ο Πέτρος δεν είναι σίγουρο ότι πήγε στη Ρώμη, αλλά και αν πήγε πράγματι και αν συνάντησε εκεί τον Μάρκο, το γεγονός παραμένει ότι ο Μάρκος πήγε στη Ρώμη προσκαλεσμένος από τον Παύλο, για τον οποίο είναι βέβαιο ότι και εργάσθηκε εκεί! Ο ευαγγελιστής Μάρκος ίδρυσε την Εκκλησία της Αλεξανδρείας. Ο κ. Τρεμπέλας αναφέρει: «Εκεί (στη Ρώμη) ευρισκόμενος (ο Μάρκος) σηνηντήθη (αλλά αναπόδεικτα) και με τον απόστολον Πέτρον, του οποίου εχρημάτισεν "ερμηνευτής". Ωνομάσθη δε έτσι, διότι εις το Ευαγγέλιόν του ο Μάρκος διέσωσε το κήρυγμα του αποστόλου Πέτρου».

 

 Το πείραμα των δύο (2) σχισμών της Κβαντομηχανικής και ο ρόλος της παρατήρησης που επεμβαίνει στο αποτέλεσμα!

https://youtu.be/T32zRg1b2Xc

 

Ανάλογο: «Σημείον» εξ ουρανού; Ένα σχίσμα θα καταστρέψει το ορατό, αλλά λογικό, Σύμπαν; ή pdf εκτυπώσιμο  

Ακόμη: Κβάντα και άγιος Ανδρέας ο σαλός! (βίντεο)